Subtelna różnica

Córcia nasza - jak każde dziecko - lubi w chwili słabości wleźć ojcu na plecy. Któregoś razu zaszli mnie od tyłu, żeby wystraszyć.
- Lusiu, a gdzie Ty jesteś?!
- Siedzę na baranie.

Zmieszanie

J. wyjechał wczoraj na 3 dni do Warszawy w delegację. Dziś rano byłam z Lusią u logopedy. Pani - wiadomo - stara się zagadywać małą, żeby ją "rozgadać". Wśród kilku pierszych pytań pojawia się dość standardowe:

- Lusiu, a gdzie jest mama?

- Tutaj! - pada ochocza odpowiedź.

- Lusiu, a gdzie jest tata?

- Nie ma taty... - odpowiedziała Lusia ze smutną minką - uciekł...

Pod ziemię się zapaść.

W szatni żłobka. Przy świadkach.

Opiekunka dzieci do taty odbierającego swoją pociechę:

- E. chyba była ostatnio na weselu?

- Tak, a dlaczego? - odparł niepewnie ojciec.

- A mówiła dziś nam dziś o tym i.. cały dzień śpiewała o wódce.

Mała jędza.

Oglądamy z córą książeczkę o bałwanku (tak wiem, ale ta wiosna idealnie się do tego nadaje...). Pokazuję jej nos bałwanka i tłumaczę:

- Bałwanek ma nos zrobiony z marchewki. A jaki ma Lusia nos?

- Ładny! - pada odpowiedź.

- A jaki ma mama nos? - drążę, by połechtać własną próżność.

- Mama ma.

Inny umysł

Kolega zamawiając pizzę potwierdza adres u gospodarza imprezy:

- 57/3?

- 19 - pada odpowiedź.

Komplement?

Wychodzę z przymierzalni w mierzonej sukience:

- A., jak Ty w niej wyglądasz! Zupełnie jak nie ty! Wyglądasz jak... jak jakaś modelka z plakatu Reserved!

Pilne

- Aniu, dzwoniła do Ciebie Ewa.

- Czego chciała?

- Ciebie.